Dag 17

Tja, je zal maar vakantie hebben en dan op mogen staan om.....04.45, ja kwart voor vijf! Ondanks die tijd twee opgewekte meiden op het beeldverslag waar dit van geschreven is. Want ja, het was vroeg, maar het ging wel :-)
Heerlijk ontbeten, Chris pannenkoeken en Moos pannenkoeken en toast. Om kwart voor zes ontspannen onderweg in de bus..... oh nee, die kwam de heuvel niet op, dus eerst flink bergop wandelen voor ze de bus in mochten!
Zes uur vertrokken ze dan echt, half acht op de plek, het noorden van het " gorillaland". Daarna de briefing en nog even opnieuw de bus in, vanaf negen uur begon de wandelende speurtocht. En ja hoor het is ze gelukt!!! Om 12.00 zagen ze de eerste Gorilla, een vrouwtje, die wel direct startte met de bekende oerkreet al trommelend op haar borst (-en).
Dit klinkt natuurlijk relaxed, maar het was op dat moment al wel drie uur afzien, lopen door een echt regenwoud (daar later meer over) dus over boomstronken, door dichte struikgewassen en lianen. Gewoon enorm zwaar en lastig lopen. Moos bleek een superconditie te hebben, ze liep de gehele dag op kop! Tijdens de zoektocht was er trouwens niet echt sprake van lopen, het was zo'n dicht bebost stuk, dat ze zich hele stukken moesten voortbewegen als echte apen. Wel op hun voeten, maar ze moesten zich constant vast houden aan takken en struiken, want elk moment konden ze zo een stuk wegzakken in de gaten onder de begroeiing .
Vanaf dat ze de eerste zilverrug zagen, konden ze zo'n anderhalf uur met de apen doorbrengen. Maar toen... tja echt regenwoud, het ging dus zo hard plenzen, dat ze al zeer snel geheel drijfnat werden, eh, oh nee niet ze, alleen Moos, hoezo alleen zij? Nou zij gebruikte haar regenjas om haar rugzak droog te houden, daar waar de anderen een speciale beschermzak voor de rugzak hadden en hun regenjas voor zichzelf gebruikten. Jullie snappen de terugweg was nog wat zwaarder. Gelukkig blijft Moos Moos. Dus: na ruim twee weken iedere dag speciale klim en wandelhandschoenen mee te hebben genomen, had ze die op de zwaarste en belangrijkste dag niet bij zich.... Gelukkig kon ze die voor 5 dollar huren voor de rest van de dag.
Dan het drama van de dag, ze is vreemd gegaan. Sterker, ze huurde de beste man zelfs nog in voor de bewezen diensten ;-(
Ja ja, onze Moos heeft een, zoals zij en Chris dat noemen, draagneger ingehuurd, met wie ze hand in hand is gaan lopen.
Nou ja, met die uitleg erbij was dat te handelen voor mij....

Nog een paar weetjes:
Er leven nog zo'n 880 Gorilla's over de wereld, waarvan ongeveer de helft in Uganda. In het gebied waar zij nu zitten wonen 5 families. Zij hebben er een bezocht. Deze familie bestaat uit 1 zilverrug, 4 vrouwtjes en een paar kleintjes.
Morgen weer vroeg op, want om zes uur gaan ze weer rijden om weer te gaan kamperen. Hetgeen een heldere blijk van afkeuring en weerzin oproept......
Maar dat wordt de laatste kampeernacht, dat stemt weer vrolijk.
Allen de groetjes van Moos en Chris.